Wydarzenia

39 Obóz w Waplewie

No był to chyba najdłuższy weekendowy obóz w historii, bo aż 5-cio dniowy!!!! Temat naczelny to forma 48. Było też dużo wprawek do szybkich form i baaaardzo dużo siły chen. Ale po kolei: W ostatniej chwili dowiedzieliśmy się, że w środę nie dostaniemy posiłków w naszej wspaniałej stołówce. Uroniliśmy symboliczną łezkę żalu nad utraconymi „pysznościami” i po treningu postanowiliśmy sprawdzić, czy działa smażalnia ryb w okolicy ( nie tak znowu najbliższej).  Sprawdziliśmy, że działa i … pojechaliśmy na obiad w przeciwnym kierunku, do karczmy „Pod gołębiem”.  Na kolacji natomiast wylądowaliśmy w Olsztynie w chińskiej restauracji słynnej z opisów o niezwykłej zręczności tamtejszych kucharzy, którzy ponoć w jednej chwili i bez pomocy ostrych narzędzi usuwają z kurczaków wszystkie kości i inne zbędne wnętrzności.  Nie było nam dane obejrzeć tej sztuczki, ale potrawy z kurczaków dominowały na naszym stole.  Od czwartku kuchnia „Smacznie i swojsko oferuje wojsko” już pracowała normalnie,  czyli:  śniadanie o 8.00,  obiad o 13.00,  a kolacja o 18.00.   I to chyba wyczerpuje temat posiłków.  Rozgrzewkę mieliśmy codziennie od 7.00.  Dużo defilady, wysokich wykopów (w założeniu Laughing !), niskich kroków (miały być niskie ), w sekwencjach: Ba Ma Bu – Gong Bu, Xu Bu – Ba Ma Bu , Ma Bu – Gong Bu, itp.  Naprawdę robiliśmy co mogliśmy, co biały człowiek jest w stanie zrobić późną jesienią o tej porze dnia. Ćwiczyliśmy tak w wielkim pocie czoła i innych części ciała przez prawie godzinę. Po takiej rozgrzewce, jak już naprawdę jest całkiem po, życie staje się …. piękne!!!!.  Pogoda była zróżnicowana, bo w środę nam popadało, w czwartek posypało śniegiem, ale od piątku rozpoczął się listopadowy „incydent wiosenny”, wiec przyjemnie było po śniadaniu pospacerować nad jeziorem, złapać trochę promieni słonecznych i popatrzeć razem z kotem tubylcem na jedyną pływającą po wodzie kaczkę.Główny trening odbywał się, jak zwykle w dwóch blokach po minimum 2 godziny dziennie. Uczyliśmy się formy 48. Dla przypomnienia: jest to forma sportowa – mieszana, bo zawiera elementy różnych stylów, nie tylko Yang, ale także Sun i Chen (a może jeszcze Wu?). Na zawodach wykonuje się ją w dość szybkim tempie. Ma Laoshi mówi, że można ją jednak praktykować tradycyjnie – bardzo wolno, i uczył jej nas z najdrobniejszymi szczegółami. Uwielbiamy to!!!! Uczyliśmy się również szybkiej wprawki Kung Fu, ułożonej przez Mariusza. Była dostosowana do naszych możliwości, ale nie była łatwiutka, o nie!  Zawierała nawet „element skaka”!  A propos – okoliczności powstania sformułowania „element skaka” warte są opisania przez jego twórczynię w cyklu:  „Rozmowy z mistrzem Zhangiem”   Nowością był Qi Gong w południe.  Podobno Chińczycy często pracują z energią Qi w środku dnia, gdy jest dużo światła.Wieczorami oglądaliśmy filmy z akrobatycznymi formami wykonywanymi przez super mistrzów (tych, którzy uczyli naszego Laoshi), a także fajne kawałki w dziwnych stylach z chińskimi dziadkami w rolach głównych. Oglądaliśmy też w odcinkach „Baramui Fighter” o słynnym Oyamie – film zyskał nielicznych, ale zagorzałych zwolenników i stał się kultowy w pewnych kręgach.  Mariusz pokazał nam nagrania ze swojego ostatniego pobytu w Chinach,  miedzy innymi z bardzo ciekawej pod względem kulturowym uroczystości „pasowania” na Tudi – bliskiego ucznia mistrza Cuia. (Hi, hi – trzy łyki herbatki i już  – no nieee  , naprawdę warto to zobaczyć!!!)  Taki oto był ten listopadowy obóz w Waplewie – umilił nam i skrócił ten jesienny, ponury czas – lepiej może niż pobyt w ciepłych krajach.  Przynajmniej niektórym zapaleńcom.