Tai Chi

Pięć gwiazd

Oprócz pięciu wymienionych podstawowych stylów Taiji, warto wspomnieć o jeszcze jednym, mniej znanym. Stylowi Pięciu Gwiazd dał początek Wang Lanting, główny lokaj księcia Duana z dynastii Qing. Wang nauczył się podstaw Taiji od Yang Luchana, który wówczas służył jako mistrz Wushu w armii księcia. Wang przekazał swoją wiedzę Li Ruidongowi oraz Si Xingsanowi i dopiero Li Ruidong w pełni opracował styl Pięciu Gwiazd.
Jeszcze inny styl zwany Chanmen Taiji Quan albo buddyjskim Taiji Quan najczęściej uprawiany jest w okolicach Pingdingshan w prowincji Henan. Studiując “Nieskończenie Litościwe Pismo Dharani”, wymyślili go mnisi ze świątyni Shaolin. U schyłku dynastii Qing, styl wzbogacili wyznawcy taoizmu oraz konfucjanizmu. Nazwa “buddyjskie Taiji” wywodzi się od mnichów Shaolin, ponieważ wyznawali buddyzm.
Po powstaniu Chińskiej Republiki Ludowej, podjęto pewne kroki w celu zwiększenia popularności Taiji Quan. W 1956 roku uproszczono dotychczasową formę stylu Yang, opuszczając trudne lub zbyt często powtarzające się ruchy. Tak powstała słynna, 24-ruchowa forma dla początkujących. Z kolei w 1979 roku Chiński Instytut Wychowania Fizycznego i Sportu opracował sportową formę 48-ruchową. Do stworzenia jej wykorzystał niezmienione elementy stylu Chen, Yang i Wu.
Mimo ogromnych różnic pomiędzy stylami Taiji Quan, zasady ćwiczenia każdego z nich pozostają te same. Od adeptów wymaga się spokoju, opanowania i odprężenia, ale jednocześnie zdolności koncentracji. Najważniejszą funkcję pełni kręgosłup, będąc jakby sterem całego ciała. Siła i energia docierająca do rąk i nóg generowana jest właśnie z kręgosłupa i okolic talii. Każdy ruch natomiast cechuje wolne tempo, ciągłość wykonania i miękkość, która skrywa w sobie twardą siłę. Należy wyraźnie odróżniać fizyczność, cielesność od duchowości, oddychać regularnie i łagodnie. Wewnętrzna siła i energia powinna pochodzić z zewnętrznych ruchów.
Właściwy rozwój teorii o Taiji Quan nastąpił dzięki książce Wanga Zongyue “O Taiji”. Nie bez znaczenia były też takie pozycje jak “Forma 13-ruchowa”, “13 postaw”, “Tajemnice 13 pozycji”,  “Ballada mistrzów sztuk walki” i „Walki Taiji”.

Jak już wspominaliśmy wcześniej, Taiji Quan posiada zdolność poprawiania stanu zdrowia oraz leczenia chorób przez wpływ na funkcjonowanie mózgu. Ćwiczenie Taiji umożliwia chwilowe zatrzymanie pracy partiom kory mózgowej. Jest to bezpieczny proces, dzięki któremu niektóre części kory pracują a niektóre odpoczywają. W rezultacie czynności mózgu mogą ulec poprawie poprzez świadome i długotrwałe ćwiczenie Taiji Quan. Co więcej, niekiedy przewlekłe choroby układu nerwowego mogą ulec pełnemu wyleczeniu lub przynajmniej złagodzeniu objawów.